Not: Kulüpten Notlar tamamen gecenin sessizliğinde yazılmış ve beyin rahatlatmak için kafa boşaltma yazılarıdır. Anlamlı şeyler beklenmeden okunmalıdır bunlar birer beyin rehabilitasyonu gibidir benim için devamı gelecektir çünkü devamlı dolar bu kafanın içindeki et parçası. İyi okumalar!
Sonra derin bir sessizlik içinde kulaklarının uğultusuyla uyanıverir insan büyük bir hava balonunun içinde öylece bir boşlukta kaldığını düşünüp heyecan ve korku içinde bir çırpınış bu aslında. Bir günde kaç hayale veda edebilir kaç kişiyi yollayıp kaç kişiyi uğurlayabilirsiniz? Gidenler sadece birer kişi midir yoksa her biri birer hayat mı bunu düşünürken hiç hak etmediğin yerlerde hiç hak etmediğin bir karşılığa saatlerce sömürülüp hiçbir yere varamadığını görünce mi kendine gelir insan? Ve her zaman olduğu gibi kulübe dönüş yolu başlar yalnız kalınca insan sonra saatler öylece akıp gider hiç geçmesin istediğin günlerin tersine öylece akar gider ve sen ya da ben hiçbir şey yapamayız buna öylece bekleriz kaderimizin neler getirdiğini görmek için bize sunulan ağzı kapalı gümüş tepsinin açılmasının heyecanıyla ve belki de biraz korkusuyla.
Sonra düşünmeye başlarım maddiyatı hayatımın büyük bölümü yapmamışken aslında hayatın büyük bölümünün maddi olduğu kanısına varma sancısı içinde bir anda boşluğun bir kat daha derinliğini yakalarsın yeni bir şey bulmuş gibi sanki çok büyük bir buluşa imza atmış gibi aaa dersin bir kat daha varmış bunun altında ve bu katın altı da var belki görmediğimiz. Sonra konuşmak çare olmayınca yazarsın yazarsın ama anlam yüklemezsin sadece durmadan durdurmadan ellerini yazarsın anlamına bakmak istemeden içindekileri şairane olduğunu düşünerek yazarsın ama aslında sadece lafı güzaf dedikleri var ya işte tam olarak ondandır senin söylediklerin sen dışındakilere.
Sorgulamak çok gereksiz kalır sonra çünkü sorgulayacak şeylerin sorgulanacak hiçbir şeyi kalmamış kokuşmuş birer düzen olduğunu daha iyi anlarsın istemsizce kendine sorarsın ne yapayım hayallerimi mi satayım idealimden mi vazgeçeyim bu hayatta yaşamak için ya da daha rahat yaşamak için yoksa yaşamanın hiçbir yanında rahat yok mudur diye düşünmekten geri kalmaz mısın zor işlere kalkışmak için zoru tanımlamak gerekir ki belki de en öznel tanımdır sonra devam mı tamam mı demek için bir kez daha düşünmek istersin peki gerçekten devam mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder