Kulüpten Notlar (Gecenin Karanlığındaki Varlık)

İnsanlar!

Bizler! 

Küçük dünyamızın içindeki büyük benliklerimiz ve hiç doymayan açlığımızla mutsuzluk içine çökmüş olan ruhumuzu ufak tefek güzelliklerle çok iyiye yormaya çalışan çaresiz ırk! Her gününü ayrı bir eziyet haline getiren bu yaşamdan kaçmayı beceremeyen ama hiçbir zaman da o yaşamın içine giremeyen giremeyecek olan hep bir eksikliği gören o eksikliği tamamlamak için arayan arayan arayan ama sonunda hep bulamayan bizler! Karanlığı aydınlıktan daha çok sevdiğini haykıran ama aslında en çok korktuğumuz şeyin karanlık olduğunu içten içe bilen ezilmiş kitleler! Ne yazıktır ki çoğunlukta olduğunu fark etmeden özel olduğunu hisseden fakat koca dünyada dişliler arasındaki ufak bir pislikten öteye gidemeyen ruh kırıntıları olan bizler! Doğumumuzdan beri yavaş yavaş çürüyen bedenimizi biraz daha canlı tutabilmek için kahırlar çeken uğraşlar veren sonuç alamadıkça daha da uğraşan ve aslında yaşlanmak denilen şeyin güzelliğini göremeyen sadece korkan, utanan, sakınan bizler!  Irkımızın dilimizin dinimizin rengimizin hiçbir önemi yok aslında çünkü hepimiz aynı yerden geliyoruz aynı kitabın farklı bölümleri gibiyiz sadece ve sadece birlikte olduğumuzda bir bütünü oluşturabiliyoruz ve fakat birliktelik denilen şeyi de hep kendimize yontarak istiyoruz ne gariptir ki! Bizler açlıkla terbiye edilen bir hayvandan daha saldırgan, susuzluktan kuruyan bir bitkiden daha berbat haldeki yok olmaya mahkum ölümlü bizler! 

Bütün çabamız var olma telaşında kendini kanıtlamanın verdiği hazzı alabilmek olan hazzın doruklarının ne kadar yüksek olduğunu anlamayan, anlayamayan sadece oraya ulaşmayı isteyen ve hiç ulaşamayan aç kurtlar yani bizler! Her birimiz kendimizi dünyanın merkezine koyarken merkez kimden tarafa daha yakın diye düşünen ve içten içe yanımızdakini kıskanan öfke duyan nefret saçan her şeyi berbat etmeye güzelleştirmekten daha yakın olan bizler yani insanoğulları ve insankızları uyanmak için çabalamayın boşuna çünkü yattığınız şey uyku değil hayatınızın tam içi ve hiçbir kuvvet sizi bu bataklıktan kurtaramayacak hepiniz, hepimiz bu bataklığın içinde saplanmış birer ağaç parçası gibi yavaş yavaş dibe doğru çöküp yok olacağız!