Ama'sız Bir Dünya

   Ölüm hak...Elbet hepimiz o korktuğumuz son ile karşılaşacağız, kaçış yok. Ama kardeşim, 
parçalanarak ölüyoruz be! Kolumu bir yerden, bacağımı bir yerden topluyorlar. Annem son kez yüzümü göremiyor mesela. Yanıyoruz, kavruluyoruz, parçalanıyoruz. Daha dün Başkent'in göbeğinde patlayan bombalarla savrulurdu her bir parçamız.Tam da "Bu meydan, kanlı meydan" diye türküler söylerken öldü arkadaşlarımız ve de vicdanımız. Bu bir sınavdı insanlığımıza dair. Ancak, ülkece sınıfta kaldık. Çünkü biz değildik orada ölen. Bizden farklı düşünenlerdi. Hatta bazımıza göre hepsi teröristti. Ama'sız oku bu cümlelerimi! Ama o şu partiden, ama o şunu destekliyor, ama şu terörist demeden, sadece insan olduğu için üzül, yas tut. Kıyaslama yapma. Buna 3 gün yas ilan ettin, diğerine neden etmedin deme! Haykır böyle kalleşçe ölmek istemediğini! Suçluyu ara, bul, cezalandır. Ama düşman olma! Bu onu destekledi, bu da suçlu deyip, masumun yakasına yapışma! Nasıl kurtuluruz bu illetten diye oku, araştır, düşün! Ama asla savaşma! Yolun hep barıştan geçsin! Hem silahla hangi topluma barış gelmiş ki? Son olarak korkma! Sen halksın! Bu vatanın asıl sahibisin. Diktatörler, liderler, sultanlar, saraylar hepsi geçici. Aslolan sensin. Bu düzeni değiştirecek olan kudret de senin elinde. Unutma "başka bir dünya mümkün!"